“…. επειδή για όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν τίποτα να πουν…
Οι επικοινωνιολόγοι των κομμάτων και οι σύμβουλοι του Προέδρου διάβαζαν ξανά και ξανά, για 4 ολόκληρες μέρες τις ανακοινώσεις των «Ως Δαμέ» για να βρουν με ποιο τρόπο να επιτεθούν.
Κατέληξαν στο γνωστό τους καταφύγιο, και το τελευταίο που τους έχει μείνει, στον εθνικισμό μέσα από τη γραμματική για την “κυβέρνηση στο νότο” και….στην ορθογραφία.
Όλοι ξέρουν πλέον ότι ο τρόπος που γράφτηκε στις 25/3 (ενώ άρχισε να σχολιάζεται στις 29/3) το “στο νότο” ήταν ως γεωγραφικός προσδιορισμός,
Το βράδυ της Παρασκευής 19 Μαρτίου, μέσω προεδρικού διατάγματος, ο Ερντογάν ανακοίνωσε στην τούρκικη κοινωνία την αποχώρηση της χώρας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία δεσμεύει τις κυβερνήσεις που την υπογράφουν να καταβάλλουν προσπάθειες για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.
Αν και είναι καθαρό πως τέτοιου είδους συμβάσεις δεν μπορούν να αποτελέσουν από μόνες τους τη λύση στα ζητήματα με τα οποία καταπιάνονται, ο συμβολισμός της αποχώρησης της Τουρκίας και το μήνυμα που στέλνει ο Ερντογάν είναι σαφή. Σε μία χώρα που υποφέρει από την ενδοοικογενειακή βία, τις δολοφονίες και συνολικά την υποτίμηση των γυναικών, ο Πρόεδρός της δηλώνει χωρίς ενδοιασμό πως δεν δίνει δεκάρα.
Στον αντίποδα, μόλις μία ημέρα μετά, στις 20 Μαρτίου, χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν στην Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα και τη Σμύρνη απαιτώντας από τον Ερντογάν να πάρει πίσω την απόφασή του.
Την Παρασκευή 19 Μάρτη η νεολαιίστικη κίνηση ενάντια στην κλιματική αλλαγή «Fridays for Future» είχε καλέσει σε διεθνή διαμαρτυρία για το κλίμα. Με αυτήν την αφορμή η ελληνο-τουρκο-κυπριακή πρωτοβουλία ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων και τον πόλεμο «Μας σκάβουν τον λάκκο – Kazma Birak – Don’t Dig» προχώρησε σε συμβολικές δράσεις με σύνθημα «Αλλάξτε το σύστημα, όχι το κλίμα».
Η ανταπόκριση ήταν αρκετά σημαντική, καθώς έγιναν δράσεις σε 14 πόλεις και περιοχές στην Ελλάδα, σε 12 στην Τουρκία και σε 3 στην Κύπρο – συνολικά δηλαδή σε 29 διαφορετικές πόλεις και περιοχές. Πέρα από τα καθιερωμένα σημεία των μεγάλων πόλεων, όπως το Σύνταγμα και ο Λευκός Πύργος, τα συνθήματα της πρωτοβουλίας έφτασαν και σε λιγότερο συνήθη μέρη, όπως η κορυφή του όρους Στρούμπουλα στην Κρήτη αλλά και στην Πρέβεζα στην ακτή που εφάπτεται στο «οικόπεδο εξόρυξης 3».
H ΝΕΔΑ συμμετέχει και καλεί στην αντιρατσιστική αντιφασιστική πορεία με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Κατά του Ρατσισμού, Κυριακή 21/3, 3.30 μμ Συγκέντρωση στο Υπουργείο Εσωτερικών – πορεία προς την Πλατεία Ελευθερίας
Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση των μελών της ΝΕΔΑ στη βόρεια Κύπρο, για τις συλλήψεις και κατηγορίες προς τα μέλη Sol Hareket (αριστερού κινήματος) που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα.
Είμαστε αληλλέγγιοι/ες στους συντρόφους, και στον αγώνα που δίνουν.
Απαράδεκτη για ακόμη μια φορά η δήλωση της Υπουργού Δικαιοσύνης Αίμιλη Γιολίτη
Μετά το “Κάλεσμα προς τις γυναίκες να καταγγείλουν περιστατικά στις αρμόδιες αρχές, χωρίς φόβο” προχωρά σε πολύ πιο ξεκάθαρη ενοχοποίηση των θυμάτων (victim blaming) λέγοντας ότι “Η αδράνεια των θυμάτων προστατεύει τους θύτες”.
Η ΝΕΔΑ συμμετέχει και στηρίζει την κινητοποιήση που οργανώνουν το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ μαζί με το Γυναικείο Τμήμα της ΠΕΟ, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για τα Δικαιώματα των Γυναικών, το Σάββατο στις 6/3. Προσυγκέντρωση στις 10.30 στο Υπουργείο Οικονομικών και πορεία προς το Προεδρικό.
Στις 6 Μαρτίου, συμμετέχουμε στην διαδικτυακή εκδήλωση που οργανώνουν οι Μαχητικές και Ελεύθερες «Από το #metoo στους συλλογικούς αγώνες». Συζητάμε μαζί με συντρόφισσες από Ελλάδα, Τουρκία, Βέλγιο και Χιλή. Για τους αγώνες μας για μια κοινωνία με χωρίς σεξισμό, σεξουαλική κακοποίηση και βία, για αναπαραγωγικά δικαιώματα, ισότητα και μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Στις 2 Μάρτη του 1919 ιδρύθηκε η 3η (Κομμουνιστική) Διεθνής. Με αυτή την αφορμή αναδημοσιεύουμε παλιότερο άρθρο του Per Ake Westerlund – Σοσιαλιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης, τμήμα της ISA στη Σουηδία, που γράφτηκε με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Κομιντέρν.
Πριν μερικές μέρες συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τις 2 Μαρτίου του 1919, ημέρα που ιδρύθηκε η 3η (Κομμουνιστική) Διεθνής, πλατύτερα γνωστή ως Κομιντέρν.
Στις 21 Φλεβάρη του 1848 δημοσιεύτηκε το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο». Με αυτή την αφορμή αναδημοσιεύουμε παλιότερο άρθρο του σ. Γιάννη Πιστιόλη.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, δημοσιεύονται αφιερώματα για ένα βιβλίο που γράφτηκε το Φλεβάρη του 1848, και το οποίο με τα χρόνια έχει κατακτήσει μια θέση ανάμεσα στα πιο διαβασμένα βιβλία της ανθρωπότητας, δίπλα στην Αγία Γραφή και το Κοράνι. Μάλιστα λέγεται πως είναι η «βίβλος» των κομμουνιστών. Αλήθεια πως μπορεί ένα μικρό βιβλιαράκι, μερικών δεκάδων σελίδων, να έχει τόσο μεγάλη επίδραση; Και ακόμα περισσότερο, μπορεί ένα βιβλίο γραμμένο το 1848 να περιέχει σημεία «αλήθειας» για το σήμερα;
