Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας (21η Μάρτη) μας βρίσκει εν μέσω του συνεχιζόμενου πόλεμου στην Ουκρανία που δημιούργησε ήδη πάνω από 3 εκατ. πρόσφυγες/ισσες προς τις χώρες της Ε.Ε., εκ των οποίων οι μισοί είναι παιδιά! Ακόμα ένα σημείο του πλανήτη, μετά τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Υεμένη, τη Λιβύη, την Παλαιστίνη κλπ, όπου αποδεικνύεται ότι ο καπιταλισμός και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί είναι ασυμβίβαστοι με την ειρήνη και την ευημερία των λαών.
Ένας χρόνος πέρασε από τότε που έφτασε η πανδημία στην Κύπρο.
Η κυβέρνηση φέρει όλη την ευθύνη για την σημερινή κατάσταση! Λειτουργεί σαν εκπρόσωπος του κεφαλαίου και των λογικών του κέρδους. Δεν προστατεύει και δεν εκπροσωπεί τον λαό. Προστατεύει και εκπροσωπεί τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών, ντόπιων και ξένων.
Ανακοίνωση της ΝΕΔΑ για την 13η Φεβρουαρίου. Καλούμε κι εμείς τους αναγνώστες/ριες μας, φίλους/φίλες, υποστηρικτές/ριες μας να αθληθούν (μήνυμα 6) μαζί μας, ένας – ένας ή δυό – δυό, κρατώντας αποστάσεις και φορόντας μάσκες, ξεκινώντας το Σάββατο 13/2 από το πάρκο Κολοκάση, στη Λευκωσία στις 4μμ.
Η πυρκαγιά που ξέσπασε το βράδυ της Τρίτης 8 Σεπτέμβρη στο Κέντρο Καταγραφής και Υποδοχής προσφύγων και μεταναστών (ΚΥΤ) στη Μόρια της Μυτιλήνης, ανέδειξε για άλλη μια φορά τις απάνθρωπες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες μέσα στους καταυλισμούς, αλλά και την αποτυχημένη πολιτική της Ελληνικής κυβέρνησης σε σχέση με τη διαχείριση των προσφυγικών κυμάτων.
Από χθές – Κυριακή 5/4 ο αιτητής πολιτικού ασύλου από το Ιράν, Σαράρ Κονούρ Ταμπρίζι, ξεκίνησε απεργία πείνας και δίψας για να εισακουστούν τα αιτήματά του και να γίνουν σεβαστά τα δικαιωματά του.
Μέσα στις συνθήκες του κορωνοιού, τα προβλήματα των αιτητών πολιτικού ασύλου πολλάπλασιάζονται. Η καθυστέρηση εξετάσεων των αιτήσεων τους, ειδικά σε περιπτώσεις που έχουν αποδεδειγμένα φόβο δίωξης και ανάγκης παροχής πολιτικού ασύλου, προκειμένου η Κυπριακή Δημοκρατία να μην παραχωρεί πάνω από τον ελάχιστο αριθμό πολιτικού ασύλου, αλλά και οι συνθήκες διαβίωσης, τα λιγοστά κουπόνια που λαμβάνουν από τις υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας, τα καταλήματα τα οποία είναι σε άθλιες συνθήκες, χωρίς να τηρούν βασικούς όρους υγιηνής, έχουν ωθήσει πολλούς αιτητές στα όρια της απόγνωσης.
222 ειδικές πτήσεις απελάσεων Αφγανών προσφύγων ματαιώθηκαν στη Γερμανία από την αρχή του χρόνου με πρωταγωνιστές τους Γερμανούς πιλότους της Lufthansa και της θυγατρικής της Eurowings. Γιατί μπορεί η επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική να υποκρίνεται πως το Αφγανιστάν είναι «ασφαλές» και «ακίνδυνο», αλλά οι Γερμανοί πιλότοι δεν έχουν καμιά όρεξη να παίξουν τους κομπάρσους σε αυτό το θέατρο του παραλόγου… Και πολύ καλά κάνουν!
του Τάκη Γιαννόπουλου, αναδημοσίευση από το Ξεκίνημα
Ειδομένη, Μάρτης 2016:
Η Πίμαν, η οποία εργαζόταν ως καθηγήτρια Αγγλικών πριν φύγει από τη Συρία, βρίσκεται στο δρόμο δύο μήνες τώρα.
«Είμαι εδώ με την οικογένειά μου, κοιμόμαστε σε αυτή τη μικρή σκηνή. Ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα βρισκόμασταν σε αυτή τη φρικτή κατάσταση. Όταν φύγαμε από την πόλη μας, τα παιδιά μου ήθελαν να πάρουν μαζί τα παιχνίδια τους και τα βιβλία τους. Τους έλεγα να μην ανησυχούν. Θα πάρουμε καινούρια παιχνίδια στο νέο μας σπίτι. Συνεχίζουν να ρωτούν, πού είναι το νέο μας σπίτι;
Τι μπορεί να της απαντήσει ο οποιοσδήποτε από τους ηγέτες της Ευρωπαικής Ένωσης (ΕΕ) ή της Τουρκίας; Απολύτως τίποτα. 29 πρωθυπουργοί της ΕΕ και της Τουρκίας, μετά από 12 ώρες συνεδρίασης στην 8η σύνοδο κορυφής από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, βασικά αποφάσισαν… να αποφασίσουν στην επόμενη σύνοδο κορυφής στις 17 και 18 Μαρτίου.
Η ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία που λέγεται ΕΕ ποτέ δεν ήταν πιο ξεγυμνωμένη, διαιρεμένη και παράλυτη.
Τους πρώτους 10 μήνες του 2015 περισσότεροι από 454 πρόσφυγες και μετανάστες έχασαν την ζωή τους ή αγνοούνται σε διαδοχικά ναυάγια στο Αιγαίο. Σε ολόκληρη την Μεσόγειο οι νεκροί ξεπερνούν τους 2000.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ρίχνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τους νεκρούς, προτείνουν στην ουσία περισσότερη καταστολή, παρά διάσωση και προστασία των προσφύγων.
Μετά από πολλά χρόνια που δίνονται υπηκοότητες απλόχερα μόνο σε μεγαλοεπιχειρηματίες, Ρώσους ολιγάρχες, κινέζους «επενδυτές» και άλλους μεγαλοκαρχαρίες που εξαγόρασαν τις υπηκοότητες αυτές με κέρδη που βγάλαν πάνω στις πλάτες των εργαζομένων των χωρών τους, το κράτος έδωσε υπηκοότητα και στους απάτριδες κούρδους.