Στις 4/3, η είδηση για την έκρηξη και τη φωτιά στο ουκρανικό εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας Ζαπορίζια (Zaporizhzhia) που πλέον βρίσκεται στον έλεγχο της Ρωσίας, προκάλεσε ανησυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές η φωτιά περιορίστηκε σύντομα και τα επίπεδα ραδιενέργειας στην περιοχή δεν σημείωσαν άνοδο. Πόσο όμως μπορεί να κρατήσει η ανακούφιση σε έναν κόσμο που αντί να βάζει λουκέτο, επιχειρεί να κατασκευάσει νέες πυρηνικές εγκαταστάσεις, βαφτίζοντάς τες μάλιστα «πράσινες» και «εναλλακτική» πηγή ενέργειας;
Εδώ και μερικούς μήνες και με αποκορύφωμα τις τελευταίες εβδομάδες, πληθαίνουν οι κινητοποιήσεις, όπως και ο κόσμος που συμμετέχει σε αυτές, ενάντια στα σχέδια της εξορυκτικής εταιρείας Rio Tinto στη Σερβία.
Το Σάββατο και την Κυριακή 4 και 5 Δεκέμβρη, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σε πάνω από 50 πόλεις βγήκαν στους δρόμους ενάντια στο φαραωνικό έργο που ετοιμάζει η εταιρεία, αλλά και στην κυβέρνηση του Α. Βούτσιτς, που στηρίζει τα σχέδιά της.
Με σύνθημα αυτή την «καθαρή» ενέργεια το μεταλλείο της Σκουριώτισσας έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να εισάγει μεταλλευτικά απόβλητα από την Ακτή Ελεφαντοστού για την παραγωγή Νικελίου και Κοβάλτιου. Η καταστροφή που επιφέρει στην περιοχή η παραγωγή αυτή είμαστε σίγουροι ότι αγγίζει την καταστροφή που γίνεται στην Αφρική, μόνο που οι δικές μας υπηρεσίες δεν τολμούν να την καταγράψουν, (ούτε οι δημοσιογράφοι και ερευνητές) όπως έκαναν και με την χρήση κυανίου για την εξαγωγή χρυσού. Όσον για την ανάπτυξη που φέρνουν…. ακολουθούν το ίδιο μοντέλο, χρηματισμού των τοπικών αρχών και μηδαμινών μεροκαμάτων. Παρόλο που ένα από τα επιχειρήματά τους ήταν ότι θα ανοίξουν δουλειές στην περιοχή, μάθαμε από τους κατοίκους ότι το μεταλλείο έχει προτιμήσει την εισαγωγή εργατών από την Βόρεια Μακεδονία, σίγουρα πιο φτηνών, και αδύνατον να συνδικαλιστούν για να διεκδικήσουν όσα οι μεταλλορύχοι στην Κύπρο έχουν κερδίσει με το αίμα τους.
Αναδημοσιεύουμε λοιπόν το άρθρο της Ηλέκτρας Κλείτσα που δημοσιεύτηκε αρχικά στο Ξεκίνημα.
Στις αρχές του Νοέμβρη θα διεξαχθεί στη Γλασκώβη η COP26, η επόμενη σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπισή της. Οι Σύνοδοι του ΟΗΕ για το κλίμα έχουν πολλές φορές κατηγορηθεί –και δικαίως– ως τουλάχιστον ανεπαρκείς, καθώς στην πραγματικότητα τα μέτρα που παίρνουν δεν είναι δυνατό να αναχαιτίσουν την κλιματική κρίση.
της Ηλέκτρας Κλείτσα
Αντί να στοχεύουν στη δραστική περικοπή των εκπομπών αερίων ρύπων και στην προστασία των οικοσυστημάτων που προστατεύουν τον πλανήτη από την κλιματική αλλαγή όπως τα δάση και οι ωκεανοί, στην πραγματικότητα αυτού του είδους οι συναντήσεις περιορίζονται στο να παρέχουν κίνητρα στις δυνάμεις της αγοράς για να… σώσουν τον πλανήτη.
Στις 23 Αυγούστου μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα δημιουργήθηκε από διαρροή από τον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό της Μπανίγιας στη Συρία. Η διαρροή έγινε λόγω ρωγμών σε μία από τις δεξαμενές καυσίμων του σταθμού. Η δεξαμενή είχε μέσα 15.000 τόνους καυσίμων!
Δημοσιεύουμε την κοινή δήλωση της ελληνο-τουρκο-κυπριακής πρωτοβουλίας ενάντια στον πόλεμο και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο «Μας σκάβουν τον λάκκο-Kasma birak-Don’t Dig», με αφορμή την 1η Σεπτέμβρη – Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης*.
Οι λαοί της Τουρκίας, της Κύπρου και της Ελλάδας γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης. Χαιρετίζουμε, όχι αυτούς που σπέρνουν το μίσος μεταξύ μας, αλλά τα περιβαλλοντικά και ειρηνευτικά κινήματα που υψώνουν τη σημαία της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών μας.
ΝΕα Διεθνιστική Αριστερά 