Τα αποτελέσματα των εκλογών του Σαββάτου 8 Φλεβάρη 2020 στην Ιρλανδία είναι ιστορικά. Ο λόγος είναι η πρωτιά του πατριωτικού-προοδευτικού Σιν Φέιν, η σημαντική άνοδος των «Πρασίνων» (Green Party) και το ιστορικό χαμηλό των δύο δεξιών κομμάτων Φιάνα Φάιλ (Fianna Fáil – FF) και Φίνε Γκελ (Fine Gael – FG), τα οποία εναλλάσσονταν στην εξουσία τα προηγούμενα χρόνια συγκυβερνώντας με τους «Εργατικούς» (Labour Party) και εφαρμόζοντας πολιτικές σκληρής λιτότητας.
Η εικόνα της βουλευτή του «Σοσιαλιστικού Κόμματος» (αδελφή οργάνωση του «ΝΕΔΑ» στην Ιρλανδία) Ρουθ Κόπιντζερ να επιδεικνύει ένα γυναικείο εσώρουχο στο κοινοβούλιο, έχει κάνει ήδη το γύρο του κόσμου. Η διαμαρτυρία της έχει γίνει θέμα σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η σ. Ρουθ, επέλεξε με τον τρόπο αυτό να διαμαρτυρηθεί για τη διαπόμπευση θύματος βιασμού από το δικαστήριο, το οποίο απάλλαξε τελικά το δράστη. Ας δούμε όμως την ιστορία από την αρχή.
Το δημοψήφισμα της 25ης Μάη ήταν μια μεγάλη νίκη για το γυναικείο κίνημα στην Ιρλανδία, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Η υπερψήφιση της κατάργησης του άρθρου 8 του Συντάγματος, που απαγορεύει τις αμβλώσεις, από το ένα μεγάλο ποσοστό της ιρλανδικής κοινωνίας, αποτελεί μια τεράστια ανακούφιση για τις νέες γυναίκες της χώρας. Γυναίκες που μέχρι σήμερα ήταν υποχρεωμένες να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για να τερματίσουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, ή να καταφεύγουν σε επικίνδυνες για τη ζωή και την υγεία τους μεθόδους άμβλωσης.
της Ηλέτρας Κλείτσα
Σύμφωνα με όλα τα exit poll το 68% του κόσμο ψήφισε υπές της κατάργησης του άρθρου 8, και το 32% κατά. Στην ψηφοφορία συμμετείχε ο μεγαλύτερος αριθμός ψηφοφόρων στην ιστορία της Ιρλανδίας, περίπου 3,3εκ άτομα! Και όλα αυτά κόντρα σε μεγάλα κόμματα του κατεστημένου, την πολύ ισχυρή καθολική εκκλησία, την ακροδεξιά και την πλειοψηφία των ΜΜΕ!
Σήμερα, 25 Μάη, η ιρλανδική κοινωνία μπορεί να γράψει ιστορία, καταργώντας την αναχρονιστική απαγόρευση των αμβλώσεων, που από το 1980 μέχρι σήμερα έχει αναγκάσει 170.000 γυναίκες να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για να τερματίσουν μια εγκυμοσύνη, και άλλες να καταφύγουν σε επικίνδυνες για τη ζωή τους μεθόδους άμβλωσης.
Στις 15.00 ακτιβίστριες και ακτιβιστές στην Κύπρο, θα βρεθούμε έξω από την Πρεσβεία της Ιρλανδίας σε συμπαράσταση στο κίνημα και στην ψήφο για το Ναι στο δημοψήφισμα. #time4choice
Στα τέλη Ιούνη, έληξε θριαμβευτικά για το ιρλανδικό κίνημα ενάντια στο τέλος ύδρευσης, η πρώτη δίκη των αγωνιστών του Τζόμπσταουν, που κρίθηκαν αθώοι για την κατηγορία της «παράνομης κράτησης» της τότε αναπληρώτριας Πρωθυπουργού Τζόαν Μπάρτον, κατά τη διάρκεια κινητοποίησης το 2014. Οι επόμενες δίκες, με κατηγορίες για «αντίσταση κατά της αρχής», ήταν προγραμματισμένες για τον ερχόμενο Οκτώβρη και τον Απρίλη του 2018. Αυτές οι δίκες δε θα γίνουν ποτέ!
Την Πέμπτη 29/6 το σώμα των ενόρκων στη δίκη των 6 αγωνιστών της πόλης του Jobstown (Τζόμπσταουν) στην Ιρλανδία αποφάσισε ότι οι κατηγορούμενοι είναι αθώοι!
Οι δίκες του Τζόμπσταουν στην Ιρλανδία ξεκίνησαν στις 19 Σεπτέμβρη και αποτελούν μια ευθεία επίθεση του ιρλανδικού κατεστημένου στην προσπάθειά του να χτυπήσει το κίνημα ενάντια στο φόρο για το νερό. Πρόκειται για ένα μαζικό κίνημα άρνησης πληρωμής του φόρου για το νερό που κατάφερε μια σημαντική νίκη αναγκάζοντας την κυβέρνηση να αναστείλει τη νομοθέτησή του.
Οι «Δίκες του Τζόμπσταουν», που έχουν πάρει το όνομά τους από τη διάσημη πλέον κινητοποίηση στην ομώνυμη εργατική περιοχή του Δουβλίνου, κατά τη διάρκεια της οποίας η αναπληρώτρια πρωθυπουργός Τζόαν Μπάρτον έμεινε για δύο ώρες μέσα στο αυτοκίνητό της περικυκλωμένη από διαδηλωτές, ξεκινήσαν την Δευτέρα 19/9. Πρώτος δικάζεται ένας δεκαεπτάχρονος διαδηλωτής, με την κατηγορία της «απαγωγής».
Σε μια σειρά χώρες του κόσμου, η «Επιτροπή για μια Διεθνή των Εργαζομένων» (CWI) διοργανώνει συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στους κατηγορούμενους, ενώ το περασμένο Σάββατο, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν τους δρόμους του Δουβλίνου ενάντια στο τέλος ύδρευσης και την ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας, που επιχειρεί η ιρλανδική κυβέρνηση.
Άρθρο του Πολ Μέρφι, βουλευτή του «Σοσιαλιστικού Κόμματος»,
αδελφής οργάνωσης του «Ξ» στην Ιρλανδία
Το μαζικό κίνημα ενάντια στην επιβολή του φόρου κατανάλωσης νερού και η μαζική άρνηση πληρωμής των λογαριασμών για το νερό, ανάγκασαν τα κόμματα του κατεστημένου να υποχωρήσουν.