Η μέχρι πρόσφατα ανεξάρτητη επαναστατική κίνηση «Sosyalist Alternatif» (Σοσιαλιστική Εναλλακτική) με την οποία το Ξεκίνημα διατηρεί στενές συντροφικές σχέσεις, από την 1η Μάη λειτουργεί σαν κομμάτι του Εργατικού Κόμματος της Τουρκίας (TİP). Δημοσιεύουμε στη συνέχεια μετάφραση άρθρου του σ. Nihat Halepli (δημοσιεύτηκε αρχικά στο Internationalist Standpoint), στο οποίο συνοψίζει τους λόγους για τους οποίους η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική» αποφάσισε να ενταχθεί στο TİP, με στόχο το χτίσιμο ενός μαζικού σοσιαλιστικού κόμματος.
Στις 23 Ιανουαρίου, στη βόρεια Κύπρο θα διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές, ένα χρόνο πριν από τη λήξη της πενταετούς θητείας του τρέχοντος κοινοβουλίου.
Τα έξι πολιτικά κόμματα που εκλέχθηκαν το 2018, έχουν συμμετάσχει σε τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις συνασπισμού που σχηματίστηκαν με επικεφαλής ένα από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, το UBP (Κόμμα Εθνικής Ενότητας – παραδοσιακό δεξιό κόμμα) και το CTP (Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα – παραδοσιακό αριστερό κόμμα), αλλά κανένας συνδυασμός των κομμάτων δεν μπόρεσε να κρατήσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο για πολύ. Τόσο τα κόμματα της Δεξιάς όσο και τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς δεν μπορούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου, γιατί τα τελευταία 15 χρόνια αλλάζουν θέσεις στη βουλή, αλλά δεν έχουν φέρει καμία ουσιαστική αλλαγή στη ζωή του κόσμου. Αυτό που χρειάζεται επειγόντως, είναι ένας νέος αριστερός σχηματισμός που θα παλεύει ανυποχώρητα και χωρίς συμβιβασμούς για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων μέσα και έξω από το κοινοβούλιο.
“…. επειδή για όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν τίποτα να πουν…
Οι επικοινωνιολόγοι των κομμάτων και οι σύμβουλοι του Προέδρου διάβαζαν ξανά και ξανά, για 4 ολόκληρες μέρες τις ανακοινώσεις των «Ως Δαμέ» για να βρουν με ποιο τρόπο να επιτεθούν.
Κατέληξαν στο γνωστό τους καταφύγιο, και το τελευταίο που τους έχει μείνει, στον εθνικισμό μέσα από τη γραμματική για την “κυβέρνηση στο νότο” και….στην ορθογραφία.
Όλοι ξέρουν πλέον ότι ο τρόπος που γράφτηκε στις 25/3 (ενώ άρχισε να σχολιάζεται στις 29/3) το “στο νότο” ήταν ως γεωγραφικός προσδιορισμός,
9 χρόνια περιμέναμε αυτή την στιγμή. Από τις δημοτικές εκλογές του 2010 που ο Μιχαλολιάκος εκλεγόταν δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων γινόταν φανερό ότι η Χρυσή Αυγή θα είχε εκλογική άνοδο. Το 2012 μπήκε στην Βουλή με 18 βουλευτές. Λίγο πριν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις δημοσκοπήσεις η ΧΑ προσέγγιζε το 15%. Το 2014 έφτασε το 9.39% και τις 536.000 ψήφους. Σταθερά 3ο κόμμα στην Βουλή και σε όλες τις δημοσκοπήσεις ακόμα και λίγο πριν τις ευρωεκλογές του 2019.
Μιλήσαμε με τον σύντροφο Μουράτ Καρίν από την Σοσιαλιστική Εναλλακτική, αδελφή οργάνωση της ΝΕΔΑ στην Τουρκία, για να μας δώσει μια πρώτη εικόνα για τα αποτελέσματα των εκλογών.
Την Κυριακή 7 Γενάρη διεξήχθησαν εκλογές για τη Βουλή των Τουρκοκυπρίων στην κατεχόμενη από τα Τουρκικά στρατεύματα βόρεια Κύπρο. Για τα αποτελέσματα των εκλογών μιλήσαμε με τη συντρόφισσα Ντιρέν Ντενίζ, μέλος της YeniEnternationalyst Sol – Νέα Διεθνιστική Αριστερά στην βόρεια Κύπρο
Οι εκλογές της 22ας του Μάη άνοιξαν μια νέα σελίδα στην ιστορία της Κύπρου – 2 νεοναζί μπήκαν στη βουλή.
Το αποτέλεσμα αυτό ήταν μια έκπληξη από την μία, καθώς δεν φαινόταν καθόλου στις δημοσκοπήσεις πριν τις εκλογές., ίσως γιατί δεν καλύφθηκαν οι οπαδοί τους στο δημοσκοπικό δείγμα ή ίσως γιατί ο κόσμος φοβόταν να δηλώσει ότι θα ψηφίσει ΕΛΑΜ, για να μην τους χαρακτηρίσει η κοινωνία μήπως αποκαλεστούν φασίστες…
Από την άλλη όμως δεν ήταν καθόλου έκπληξη. Το ΕΛΑΜ κάνει εδώ και χρόνια μια προσπάθεια να κρύψει τις πραγματικές του ιδέες, ενώ παράλληλα το έχει «αγκαλιάσει» το σύστημα: ΜΜΕ, εκκλησία, αστυνομία, ρατσιστές βουλευτές, κι ας προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι αντισυστημικοί.
Οι βουλευτικές εκλογές της 22ας Μαϊου 2016 διεξάγονται σε συνθήκες κρίσης του καπιταλισμού στην Κύπρο, την Ευρώπη και διεθνώς. Είναι η πιο βαθειά και εκτεταμένη κρίση από την εποχή του μεγάλου Κραχ του 1929-30. Για τις πλατιές λαϊκές μάζες του τόπου μας σημαίνει μαζική ανεργία, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, χιλιάδες πολίτες κάτω από το όριο της φτώχειας, χαμηλούς μισθούς και άθλιες συνθήκες εργασίας, τεράστια δάνεια, το φάσμα της εκποίησης της πρώτης κατοικίας και της ιδιοκτησίας δεκάδων μικρών επιχειρήσεων, συνέχιση του στυγνού νεοφιλελευθερισμού με ξήλωμα κρατικών και ημικρατικών υπηρεσιών, κατάρρευση της Δημόσιας Υγείας και επιθέσεις στις κοινωνικές παροχές.
ΝΕα Διεθνιστική Αριστερά 