Ο Κενάν Αγιάζ, κούρδος πολιτικός πρόσφυγας του οποίου του έχει παραχωρηθεί άσυλο από την Κυπριακή Δημοκρατία, βρίσκεται στην φυλακή της Κύπρου από τις 15 του Μάρτη, εν αναμονή της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου για την έκδοσή του στην Γερμανία. Στις 4/5 αποφάσισε να ξεκινήσει επ’ αόριστο απεργία πείνας, ενώ βρίσκεται στην απομόνωση.
Έχουν περάσει 20 χρόνια από το πρωινό της 20ης Μαρτίου του 2003, όταν το τελεσίγραφο των ΗΠΑ προς τον Σαντάμ Χουσεΐν που τον καλούσε να παραιτηθεί (ένα όρο που ήταν δεδομένο πως δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί ο Ιρακινός δικτάτορας) εξέπνευσε και ο πόλεμος στο Ιράκ ξεκινούσε, με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία να επιτίθενται σε έναν ήδη βασανισμένο λαό, καταδικάζοντάς τον σε πόνο, προσφυγιά και θάνατο για όλα τα επόμενα χρόνια.
Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της ελληνο-τουρκο-κυπριακής πρωτοβουλίας ενάντια στον πόλεμο και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο «Μας σκάβουν τον λάκκο-Kasma birak-Don’t Dig»
Η παραμονή Χριστουγέννων του 1914, κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχει μείνει στην ιστορία ως η ημέρα που οι στρατιώτες των δύο στρατοπέδων εγκατέλειψαν τα όπλα τους και έδωσαν ένα εξαιρετικό παράδειγμα συναδέλφωσης των λαών, έστω και προσωρινής.
Η 9η Μάη του 1945 έχει μείνει στην ιστορία ως η ημέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών και σήμανε τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Με αυτή την αφορμή αναδημοσιεύουμε παλιότερο άρθρο του σ. Παναγιώτη Βογιατζή
Στις 4/3, η είδηση για την έκρηξη και τη φωτιά στο ουκρανικό εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας Ζαπορίζια (Zaporizhzhia) που πλέον βρίσκεται στον έλεγχο της Ρωσίας, προκάλεσε ανησυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές η φωτιά περιορίστηκε σύντομα και τα επίπεδα ραδιενέργειας στην περιοχή δεν σημείωσαν άνοδο. Πόσο όμως μπορεί να κρατήσει η ανακούφιση σε έναν κόσμο που αντί να βάζει λουκέτο, επιχειρεί να κατασκευάσει νέες πυρηνικές εγκαταστάσεις, βαφτίζοντάς τες μάλιστα «πράσινες» και «εναλλακτική» πηγή ενέργειας;
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας (21η Μάρτη) μας βρίσκει εν μέσω του συνεχιζόμενου πόλεμου στην Ουκρανία που δημιούργησε ήδη πάνω από 3 εκατ. πρόσφυγες/ισσες προς τις χώρες της Ε.Ε., εκ των οποίων οι μισοί είναι παιδιά! Ακόμα ένα σημείο του πλανήτη, μετά τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Υεμένη, τη Λιβύη, την Παλαιστίνη κλπ, όπου αποδεικνύεται ότι ο καπιταλισμός και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί είναι ασυμβίβαστοι με την ειρήνη και την ευημερία των λαών.
Τρεις βδομάδες από την εισβολή του ρώσικου ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία και οι πρόσφυγες προς τις γειτονικές χώρες –στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι– ξεπέρασαν τα 2,5 εκατομμύρια. Πρόκειται μόνο για το πρώτο κύμα εξόδου, καθώς θα ακολουθήσουν κι άλλα όσο συνεχίζονται οι πολεμικές επιχειρήσεις.
Μια πρώτη εκτίμηση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ μιλά για τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες προς τις χώρες της Ε.Ε. στο αμέσως επόμενο διάστημα. Πρόκειται για αριθμούς ρεκόρ σε χρόνο ρεκόρ, συγκριτικά με άλλα προσφυγικά ρεύματα τις τελευταίες δεκαετίες.